Kim olduğumuzu tamamı ile bilmek mi? İmkansız… Ancak kendimize ait değerlerimizi, hayattaki önceliklerimizi, neyi neden yaptığımızı ve ne kadarını yapabileceğimizi bilmek farkındalığı yüksek bir yaşamı ve beraberinde mutluğu getiriyor.

Sahiden ben kimim? Bu davranışlar, tepkiler, bu seçimler bana mı ait? Çoğu zaman anlayışlı yaklaşan aynı zamanda düşüncesizce davranan biri olabilir miyim?  Bu soruları kendimizi huzursuz hissettiğimiz bir olay veya durum karşısında nadir de olsa sorar ve o karmaşanın içinde kendimizi keşfe daldığımız bir içsel diyalogta buluruz.  

Aslında bize ait tüm parçalar bir bütünü oluşturur ve bütün, parçaların toplamından fazlasıdır. Kendimize ait bunca zıtlığı, farklılığı içerisinde barındıran bu parçaları bir araya getirdiğimizde ortaya anlamlı bir bütün çıkan bizi biz yapan bir benlik. Kendimizi tamamı ile tanımayı imkansız hale getiren karmaşık bir sistem. 

İdeal kelimesinin herkes için çok değişken ve anlaşılmaz bir kavram olduğunu biliyoruz. Yaşamın içinde sürekli bir değişim söz konusu olduğundan kendimiz için biçtiğimiz ideal benliğimiz de biz değiştikçe değişecek bir yapıdır. Buna göre kendimiz hakkında kesin yargılarda bulunmak sadece bir yanılsamadır. Kendimizle ilgili her şeyi bilmek ve her şeyi kontrol edebilmek ne yazık ki mümkün değil. Ancak kendimize ait farklılıkları, değerlerimizi, içsel kaynaklarımızı, potansiyelimizi bilmek ve kabul etmek kendimizi daha iyi tanımak için doğru bir adım olacaktır.  

Kişi kendini tanıdıkça yaşadığı olay ve durumların ona anlatmak istediği şeyi anlamaya başlar, kendine yakından baktıkça kendine dair tüm zıtlıkları, eksiklikleri kabul eder ve sorumluluğunu alarak sahip çıkar. Amaç hiçbir zaman kendimize dair her şeyi bilmek gibi bir arayış değil farkındalığımızı arttırarak sorumluluğu almak olmalıdır. Böylelikle farkındalığı yüksek bir yaşamın bize sunduğu mutluluğu yaşayabiliriz.