Buna vesile olan AKP, her alanda doyduğu gibi yönetimde de doymuştu.
Hantal ve metal bir yorgunluk tüm parti katmanlarına yansımıştı.
Parti idarecileri halktan kopuk yaşıyordu.
Şikayetlere daima kulak tıkıyorlardı.
Particiler ile üst düzey yöneticiler kaymak tabakası olarak her şeye hakim olma isteklerinden vazgeçmek istemiyorlardı.
Bu kesimlerin ezici çoğunluğu ticaret, para ve koltuk derdindeydi. Fikir kaybına ruh kaybı eklenmişti.
Halkı oy deposu güzüyle değerlendirmekten öteye geçemediler.
Bünyelerine sinen güç zehirlenmesini bir türlü kaldırıp atamadılar.
Şöyle bir dönüp fakir fukaranın yüzüne bakmak akıllarına bile gelmiyordu.
Dar gelirlilerle emeklilerin geçim derdine çare bulacak düşüncelerden uzak yaşadılar.
Parti ileri gelenleri her şeyi Cumhurbaşkanı Erdoğan'a yüklemişti.
Bütün memleket yükünü Erdoğan çekiyordu.
AKP kadrolarının asıl derdi başkaydı.
Nasıl olsa liderlerinin karizması yetiyordu.
Önlerinde biriken dev gibi sorunları bir yana bırakmış, nefis ve enaniyetle vur çatlasın vur patlasın oynuyorlardı.
Devlet adaletsiz, liyakatsiz ve kifayetsiz ellerde adeta işlevsiz bir durma terk edilmişti.
Seçim sonuçları açıklandığında herkeste bir hayal kırıklığı baş gösterdi.
Kış uykusunda olanlar gözlerini ovmaya başladı.
İkazdan, sarı karttan bahsetmeye başladılar.
Buraya gelene kadar bir sürü hata yaptıklarını nihayet anlama becerisini gösterdiler.
Bu seçimlerin mağlubu olarak gözüken AKP, aldığı darbeyle halkın kendisine iyilik yaptığını düşünmelidir.
Burada bir ikaz vardır.
Burada bir sarı kart vardır.
Evet, milletimiz sarsmış ama sendeletmemiş ve yere sermemiştir.
Sadece yakasından tutarak güçlü bir şekilde silkelemesini bilmiştir.
Not: Yarın seçim kayıplarının sebepleri.
FAHRETTİN MASUM BUDAK
