Yaklaşık 135 parti kayıtlarda yerini alıp siyaset sahnesinde boy gösteriyor.
Ancak seçimler gelince bu partilerin ezici çoğunluğu gerekli prosedürü tamamlayamadığı için seçimlere giremiyor.
Yani anlayacağınız bu partiler tabela partisi olmaktan öteye geçemiyor.
Hal böyle iken, hâlâ ayrı ayrı partiler altında siyaset arenasında tezahür etmek, bizlere "gören desin golle de yar yolunda ölüyor" deyimini hatırlatıyor.
Radikal ve terör partilerini bir kenara koyarsak, geriye birbirine benzeyen bir sürü parti kalıyor.
Bunlar fikirle değil, sadece yöntemle fark ediliyor.
İrili ufaklı birçok sol tabela partisinin CHP'den ne farkları var?
Hepsi de çok küçük nüanslarla birbirinden ayrılıyor.
Bakıldığında bu nüansları seçmek ve ayırmak bile mümkün değil.
Yani bunlar birleşip halka umut olsalar kötü mü olur?
DSP, İşçi Partisi, Memleket Partisi gibi partiler ayrı telden çalmakla neyi başardılar?
Diğer yandan, AKP, Yeniden Refah ve Saadet Partisini birbirinden ayıran metot ve fikir ayrılığını çözen var mı?
Bunlardan hangisinin bir diğerinden farklı yönleri vardır?
Gelelim milliyetçi olduklarını iddia eden partilere; yıllardır BBP seçime giriyor, girilen bu seçimlerin hemen hemen tamamı hüsranla sonuçlanıyor.
Hiçbir başarı gösteremiyor.
İleri gideceğine, devamlı geriye gidiyor.
İYİ Parti de aynı...
Her seçimde çıtayı biraz daha yüksek tutan bu parti, bırakın başarısını, her geçen gün güneş görmüş kar gibi eriyor!
Ya Ümit Özdağ'ın Zafer Partisi'ne ne demeli? O da aynı yolun yolcusu.
Adamlar yüzdelere seviniyor.
Bu partiler kime karşı kuruldu? MHP duran yerde, bu mukallit partiler başarılı olabilir mi?
Bunlara ilaveten sözünü edeceğimiz bir iki parti daha var. Bunlar, tabandan yoksun, sırf intikam alma uğruna kurulmuş Gelecek ile DEVA Partisi'dir.
Her iki parti de boşuna kurulan partidir.
Göreceksiniz, bu partiler de yakında tabela partiler kervanına katılmaktan kurtulamayacaktır.
Bütün bunları alt alta koyup topladığımızda söz konusu partilerin boşuna kürek salladıklarını görüyoruz.
Eğer kendilerine değil de Türkiye'ye hizmet etmek istiyorlarsa, hiç vakit kaybetmeden görüşlerine fikirsel anlamda tıpa tıp benzeyen ve baraj sorunu olmayan partilerle derhal birleşip umut ve heyecan yaratmalıdırlar.
Yoksa kuru gürültüden ve havanda su dövmekten öteye geçemeyeceklerdir.
Türk toplumu dört eğilim dışında kurulmuş partilere hiçbir zaman sıcak bakmamış hatta hayat hakkı tanımamıştır.
FAHRETTİN MASUM BUDAK
