Hangi çağda olursa olsun, insanın kendi evladına dahi fiziksel veya psikolojik şiddet uygulaması dahi kabul edilemez iken, kaldı ki bir veya birkaç farklı inanış ya da ırka silah dayatarak, benim dediklerime itaat edeceksin ve bana ve görüşlerime hizmet edeceksin dayatmasını, hem de İslam adına ya da İslami bir isim adı altında gerçekleştirmek demek, haşa ''Allah ta kim oluyor, ben varken'' demek olmaz mı? Sen ki onun saçının bir telini dahi yaratamaz iken, hangi cesaretle medeniyet adını verdiğin bu savaş oyuncakları ile ve hangi sebeple can almaya kalkarsın? Bu sorunun cevabını verenler, kendi kendilerine bu İşid davasının hangi kaynaklardan beslendiğini, kimlerin ne emellerle bu oyunu oynamaya çalıştığını zaten bulacaklar ki. Bir oyunda iki seçeneğiniz vardır; ya yaptığınız hamlelerle oyun kurucuların oyunlarını bozar, oyunun kurallarını değiştirir, yeniden kendi düşüncelerinize göre oyun kurar, çıkarlarınızı muhafaza ederek, sizin üzerinize oyun kuranları kendi silahları ile vurmayı ya da vurdurtmayı başarır veya bunu yapanlara ya da yapmaya çalışanlara yardımcı olarak, adaletin, halkın ve hakkın yerine gelmesini sağlarsınız, ya da oyun kurucuların oyunlarını okuyamayarak, onların satranç tahtasındaki herhangi bir taş olarak, onların size faydası olmayan stratejik planlarına ve gerçekleştirmelerine yardım eder, sonra da hiç bir kazanım sağlayamadan, arkanıza baka baka kıçınızın üstüne oturuverirsiniz. Gaziantep civarındaki en meşhur deyimlerden birisi ''mayın eşeği'' tabiridir. Mayın eşeği; kaçağa giden kişilerin kaçak malları sınırdan geçirebilmek adına, yükleme amacı olmaksızın, sadece mayınları temizlerken, herhangi bir mal kaybına ve can kaybına uğramamak adına, canlarına bir değer biçmedikleri eşekleri mayınlı bölgede temizlik yaparak yol açma amaçlı kullanacakları eşeklerin adıdır. Burada mayınları temizlemek için canını siper eden eşeğin, kendi adına bir kazancı olmayacak, çünkü yolculuk sırasında muhtemelen canından olacak, değilse bir sonraki sefer için sırtı sıvazlanacak ve beslenecek, ama eninde sonunda eşek cennetini boylamaktan başka bir sona sahip olamayacaktır. Adına her ne kadar cesur savaşçı yakıştırmaları yapılıp, birilerinin seni unutmayacağız canım eşeğim nağmelerine rağmen, o sadece başkalarının hedeflerine ulaşması için, kullanılan mayın eşeği olmaktan öteye gidemeyecektir. Kazanımlar ise sadece bu oyunu kuranın olacaktır. Nereden mi biliyorum? Biz bu sahneyi hep yaşamadık mı? Bu senaryoyu bizim çocuklarımız bile çözmüşken, bugün sokakta olan büyüklerin anlamaması, onları bu kaçak ta mayın eşeği olarak kullanılmalarının en büyük sebebidir. Daha yakın tarihte; Irak’ta insanlar, ''Amerika bize özgürlük getirecek, mutlu olacağız'' ümidi ile Amerikan askerlerinin girişini sevgi gösterileri ile karşılarken, özgürlüğün bedelini camilerde kadınlarının, kızlarının tecavüzle ödeyeceklerini, petrol yataklarının üzerinde yatarken, benzin istasyonlarında bir litre benzin için sıraya girerek ödeyeceklerini, aynı Allah’ın kulu iken, sadece mezhepleri farklı diye komşusunun, belki akrabasının park edeceği bombalı aracın canının alacağını da tahmin bile edemezdi. Ama bunların hepsi gerçek oldu. Hatta daha fazlası da olacak, kim bilir gelecek onlar için nelere gebe?
Peki asıl sorum şu; bir gün önce ortalıkta hiç bir şey yokken, yapılması kamu malına zarar verip, kardeşlik ve barışı engellemek adına yıllarca oynanan oyunlara katkı sağlayıp, kardeş kanı dökmekten başka hiçbir yararı olmayan bu eylemlere katılan onca insan, bir gecede nereden çıktı? Neden bu oyunlara maşa olduklarını biliyorlar mı? Bence hayır! Bu insanların hepsi bir anda, bir gecede bu ülkeye dışarıdan giremez. O zaman bunlar, dışarıdan kaçağa gidecek yöneticilerin, bakıp yemlediği, bir gün lazım olur, bir gün benim için bir mayını temizler de ben de ona tıpkı Irak’dakiler gibi özgürlük veririm(!) ödeşiriz diyerek sırtını sıvazladığı, ve bu tür provakasyoncular buradan beslensin diyerek yıllarca benim yöneticilerim, öğretmenlerim, bürokratlarım veya siyasetçilerim tarafından ötekileştirmek sureti ile potansiyel militan olarak yetiştirilip bu vatan topraklarından beslenmiş mayın eşeklerinden başkası değil ki. Hala anlamadınız değil mi? Ötekileştirdiğiniz her kişi bir gün sahneye birilerinin dürtmesi ile mutlaka kendini göstermek ve kahraman olmak adına ilk gördüğü ve her gördüğü mayına kendini atacak bir birey olarak tarafımızdan imal edilmektedir. Daha ne zaman vazgeçeceksiniz birilerini herhangi sebepten dolayı ötekileştirip cehalete mahkum ederek,şer odaklarına eleman yetiştirmekten? Zamanı gelmedi mi? Yetmez mi? Ne dersiniz?
