Gözden kaçırmayın

Tekirdağ, yeni yılı konserlerle karşılayacakTekirdağ, yeni yılı konserlerle karşılayacak



Yeşilova Köyü, Pehlivanköy ilçesine bağlı bir köydür ve ilçe merkezine uzaklığı 11 kilometredir. Nüfusu 651 kişidir. Eski adı Burunsuz iken 1958 tarihinde değiştirilmiştir. Dere vadisinde kurulmuş verimli topraklara sahiptir. Başlıca geçim kaynakları tarım ve hayvancılıktır. Yurt dışında çalışanların sayısı bir hayli fazladır.

Bu köyün tarihi çok eskilere dayanmaktadır. Eski taş kitabedeki bilgilere dayanılarak 1293 yıllarında yerleşik olduğu anlaşılmaktadır. 7 hanesi Rum, 6 hanesi Türk, 13 hane yaşarmış. Şu an köyün içinden akan derenin bir yüzünde Türkler, diğer yüzünde Rumlar yerleşmişler; dereye göre kuzeyde olanlara İlmin, güneyde olanlara da Bükses deniliyormuş.

Daha sonra Yunan işgali ile ismi Pınarya olmuş. 1917 yıllarındaki göçmen akını ile Yugoslavya, Romanya, Yunanistan ve Bulgaristan’dan kafileler gelmiştir. Köyün yerlilerine Gacal, Bulgaristan'dan gelenlere Pumak, diğer ülkelerden gelenlere de Muhacir denilir. Daha sonraki dönemlerde göç devam etmiştir.

Bu arada köye gelen bir memur kafilesi espri ile Çengerli bayırını göstererek "amma kapalı köy, ne ağzı var ne de burnu var" deyince, o zaman köyün adı Burunsuz olsun demişler ve böylece adı Burunsuz olarak kalmıştır. 1958 yılında köyün adı Yeşilova olarak değiştirilmiştir.

Köyün alt tarafından geçen teke deresi, sulama işlerinin önemli kaynaklarındandır. Her evin bahçesinde kuyu bulunmaktadır. Sulama artezyenleri mevcuttur. İklim olarak kışları soğuk, yazları sıcak geçer. Eskiden ormanlarla çevrili köyde kesim ve bakımsızlık yüzünden bugün orman yok denecek kadar azdır. Ziraatçılık oldukça üst düzeydedir.

Hayvancılık herkesin kendisine yetecek kadar olup, köyde iki adet hayvan çiftliği bulunmaktadır. Fasulyesi ve patatesi meşhurdur. Köy her ihtiyacını kendi hayvanlarından karşılar. Akrabalık ve komşuluk bağları oldukça kuvvetlidir. Günlük yayınlar takip edilir, bayram ve törenler köy meydanında yapılır. Tarihi eserleri yoktur.

Doğanca

Pehlivanköy İlçe merkezine uzaklığı 11 kilometre uzaklıktadır. Babaeski-Pehlivanköy yolu üzerinde bulunmaktadır. Nüfusu 475 kişidir. Başlıca geçim kaynağı çiftçilik ve hayvancılıktır. Tahıl, ayçiçeği bol miktarda yetiştirilmektedir.

Doğanca Köyü adı kimi rivayete göre Bizanslılardan kalma, kimi rivayete göre de doğan kuşlarının çokça oluşundan kaynaklanmaktadır. Köyün tarihi 200-250 yıl önceye dayanır. 93 Harbi olarak bilinen 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı sonrası yerleşim daha da sağlıklıdır. Savaş zamanında kısa bir süre Havsa‘nın Haris Baba Çiftliğine gidilmiş, savaş sonrası tekrar köye yerleşilmiştir.

Cumhuriyet dönemi sonrası gelişmeler sevindiricidir. Cami, ilkokul, köy çeşmeleri, Cumhuriyet meydanı ve Atatürk büstü yapılmıştır. Köy camisi Köy Muhtarı Ahmet Tokat tarafından 1952 yılında yaptırılmıştır. Zaman içerisinde yıpranan cami, dernek üyeleri tarafından 2010 senesinde yenilenmiştir.

Köy ilkokulunun tarihi hayli eskidir, 1928 yılında kurulan okul daha sonra yenilenmiş ve en son halini almıştır. Köyde ulaşım sorunu yoktur. Ayrıca TCDD yollarından faydalanılmaktadır. Köyde tarım modern araç ve gereçlerle yapılmaktadır.

Coğrafi olarak köy fazla engebeli değildir. Oldukça düz ve verimli topraklara sahiptir. İklimi genel olarak karasal iklimdir. Ergene ve köy içerisinden geçen derede sulama işleri yapılmaktadır. Fazla orman yoktur, olanı da köylülerce koruma altına alınmıştır.

Ulusal Kurtuluş Savaşı‘na köyden 80 kişi katılmış, bunlardan ancak 12’si evlerine dönebilmiştir. Düğünler yöresel anane ve göreneklere göre yapılmaktadır. Köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında pek bilgi yok. Ancak kuruluşunun eskilere dayandığı belirtilmektedir.

Köyün öne çıkan en önemli geleneklerinden birisi ise Kurban Bayramlarında kurban kesen her vatandaş, kurbanın bir bölümünü köy meydanında kurulan kazanlara getirerek burada görevliler tarafından dualar eşliğinde pişirildikten sonra ihtiyacı olan ve olmayan bütün köy halkına dualı et ikram edilmektedir. Bu gelenek yıllardan beri köyde devam etmektedir. Bu gelenek Trakya bölgesinde sürdürülen iki köyden birisi olan Doğanca, Kırklareli iline 54 kilometre, Pehlivanköy ilçesine 8 km uzaklıkta bulunmaktadır. Köyün iklimi, Trakya Karasal iklimi etki alanı içerisindedir.

Kuştepe

Pehlivanköy İlçe merkezine uzaklığı 4 kilometredir. Nüfusu 467 kişidir. Başlıca geçim kaynakları tarım ve hayvancılıktır. Köy halkı 93 Osmanlı-Rus harbi sonrası Bulgaristan’dan gelmiş ve şu anki bulunduğu yere yerleşmiştir. 1878 yılında imzalanan Berlin anlaşması ile geri dönülmüştür. Bir yıl sonra daha kalabalık bir göçle bölgeye gelinmiş ve yerleşilmiştir.

Köy camisi o zaman kurulmuştur. Modern tarım aletleriyle topraklar işlenmektedir; erozyonla mücadele köyün temel hedefleri arasındadır. Hayvancılık yaygın haldedir. Büyükbaş hayvanların gerek etinden gerekse de sütünden faydalanılmaktadır. Sebzeyi halk kendi ihtiyaçları kadar yetiştirmektedir.

Kendi ihtiyacını karşılayacak kadar olmasa da yeteri kadar esnaf vardır. Köyün ortak malı bir kahve, bir bakkal ve köye ait arazi vardır. Vatandaşlar kendi aralarında gerekli dayanışmaya açıktır. Yurt dışında hayli çalışan vardır. Almanya’da 200 kişinin üzerinde insanı bulunmaktadır. Altyapısı yüzde 60 çözümlenmiştir. İsteyen Yağlı Tohumlar, isteyen Tarım Kredi, isteyen Pancar Kooperatifi çalışmalarından faydalanmaktadır. Eğitimi taşımalı sistemle yapılmaktadır.

Düğünler bölge örf ve adet gelenek ve göreneklerine uyumlu bir şekilde yapılır. 1700'lü yıllarda yaban kuşlarının konakladığı bir tepe olan bu köy, şimdilerde Kuştepe ismiyle anılmaktadır.

Yeşilpınar

Köyün ilk ismi Tilkipınar'dır. Köyün ilk kurulduğu zamanlarda içinden geçen pınar ve buraya su içmeye gelen tilkiler yüzünden bu ismi verildiği söylenir. Daha sonra köyün etrafındaki yeşil alan sebebiyle Yeşilpınar olarak ismi değiştirilmiştir.

Köyün gelenek, görenek ve yemekleri hakkında bilgi yoktur. Kırklareli iline 57 kilometre, Pehlivanköy ilçesine 11 kilometre uzaklıktadır. Köyün iklimi, Trakya Karasal iklimi etki alanı içinde bulunmaktadır.

Köyün gelenek, görenek ve yemekleri Pomak gelenek ve göreneklerine uygun olarak yaşatılmaktadır. Yemek kültürü Pomak mutfağına has özellikler taşıdığı gibi etkileşimden kaynaklı Türk mutfağından da içerisine çeşitler almıştır. Çeşitli bir yemek kültürü bulunmaktadır.

Kırklareli iline 59 kilometre, Pehlivanköy ilçesine 4 kilometre uzaklıktadır. Köyün iklimi, Trakya Karasal iklimi etki alanı içerisindedir. Köyün ekonomisi tarım, hayvancılığa ve meyveciliğe dayalıdır.

Hazırlayan/Seyit SÜREN